Βάλαμε οκτώ στον Ολυμπιακό
Κι άλλα τέσσερα στον Άρη
Γειά σου Άγγελε Μεσσάρη!
Το τραγουδάκι ακουγόταν πολλά χρόνια. Μέχρι να γκρεμιστούν τα τελευταία σπίτια στην Αθήνα που πια δεν υπάρχει. Τότε που οι μονοκατοικίες συναγωνίζονταν τις αλάνες στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και στα προσφυγικά, δίπλα στον Άρειο Πάγο, που τότε ήταν οι φυλακές Αβέρωφ, κατοικούσαν οι οικογένειες των ξεριζωμένων της Μικράς Ασίας…
Το τραγουδάκι αυτό βγήκε ογδόντα χρόνια πριν, σε ανάμνηση του πρώτου πρωταθλήματος Ελλάδος που κερδισε ο Παναθηναϊκός. Κι όπως φαίνεται από την κατάληξή του το πρωτάθλημα είχε ενδιαφέρον γιατί το έκανε δική του υπόθεση ο Τζέιμς Ντιν του ποδοσφαίρου, ο Αγγελος Μεσσάρης. Αυτό έμελλε να είναι και το κύκνειο, ποδοσφαιρικό του άσμα. Λίγο αργότερα θα έφευγε μακριά από το ποδόσφαιρο, τον Παναθηναϊκό, ακόμα και την Ελλάδα!
Σ’ εκείνο το πρωτάθλημα τραγουδήθηκε όσο τίποτε άλλο η νίκη επί του Ολυμπιακού. Αυτό το 8-2 έγινε μύθος και πέρασε από στόμα σε στόμα.
Σήμερα με τη βοήθεια των εφημερίδων της εποχής θα προσπαθήσουμε να ξεδιαλύνουμε τον μύθο από την πραγματικότητα και να βρούμε το πως έγινε αυτός ο θρίαμβος…
Πρωταθλητές εναντίον… πρωταθλητών!
Στη δεκαετία του ’30 το πρωτάθλημα Ελλάδος ήταν το κερασάκι στη τούρτα μιας χρονιάς δύσκολης. Οι ομάδες έπαιζαν στα τοπικά τους πρωταθλήματα. Οι Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Πανιώνιος, Απόλλωνας στην Αθήνα, Ολυμπιακός, Εθνικός στον Πειραιά, ΠΑΟΚ, Αρης, Ηρακλής στην Θεσσαλονίκη (ΕΠΣ Μακεδονίας). Ο πρωταθλητής κάθε ένωσης έπαιζε ένα μίνι τουρνουά με τους νικητές των άλλων ενώσεων για να βγει ο Πρωταθλητής Ελλάδος. Μετά από μια κοπιαστική χρονιά τους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές της εποχής που το πρωί έτρεχαν στο μεροκάματο τους περίμεναν κι αυτά τα ιδιότυπα πλέι οφ που ήσαν κουραστικά, αλλά έφεραν χρήματα στα ταμεία των φιναλιστ.
Το πρωτάθλημα των τριών…
Τρεις ομάδες διεκδίκησαν τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδος. Ο πρωταθλητής της ΕΠΣΜ (Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματεία Μακεδονίας), της ΕΠΣΠ (Πειραιώς) και ΕΠΣΑ (Αθηνών). Από το σύστημα διεξαγωγής των αγώνων ήταν φανερό ότι… απαγορευόταν η ήττα.
Ξεκίνημα και διακοπή
Αυτό το μίνι πρωτάθλημα είχε ξεκινήσει στις 18 Μαΐου στο Φάληρο. Ο Ολυμπιακός είχε θριαμβεύσει επί του πρωταθλητή Θεσσαλονίκης Άρη με 5-0. Λογικά στις 25 επρόκειτο να πάει στην Αθήνα για τον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Προτίμησε να πάει στη… Ρουμανία! Ναι σωστά διαβάσατε. Προπονητής της εθνικής, αλλά και του Ολυμπιακού ήταν ο Ούγγρος Γιαν Κοψίβα που προτίμησε να μην πάρει κανένα Παναθηναϊκό ποδοσφαιριστή στην εθνική και να προτιμήσει αυτούς που ήξερε τους «ερυθρόλευκους». Τα πράγματα εξελίχτηκαν διαφορετικά απ’ ότι τα περίμενε ο Κοψίβα και οι υπεύθυνοι της ΕΠΟ. Η εθνική έχασε με 8-1 στο Βουκουρέστι και οι διεθνείς, δηλαδή οι Ολυμπιακοί, επέστρεψαν στην Αθήνα με κομμένα τα φτερά. Το ματς με τον Παναθηναϊκό ορίστηκε για την Κυριακή 1η Ιουνίου. Η διοίκηση του Παναθηναϊκού ζήτησε την αναβολή του αγώνα για να παρακολουθήσουν οι φίλαθλοι τα «Διεθνή Παναθήναια», τους αγώνες στίβους που γινόντουσαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Η διοίκηση του Ολυμπιακού με τον Θανάση Μέρμηγκα απέρριψε το αίτημα. Το ματς θα γινόταν κανονικά.
Φανατισμός
Και τότε, όπως και τώρα στα ντέρμπι ο φανατισμός ήταν μεγάλος. Οι εφημερίδες έγραφαν:
«Το απόγευμα της Κυριακής… ελέω αστυνομίας πόλεων διεξάγεται ο ποδοσφαιρικός αγών Παναθηναϊκόύ – Ολυμπιακού. Τα πνεύματα είναι ερεθισμένα. Υπάρχει πιθανότης να δημιουργηθούν λυπηρά επεισόδια. Διά τον λόγον τούτον, θα πρέπει αυτά τα σωματεία, των οποίων αι ομάδες είναι αντίπαλοι, να φροντίσουν διά την εξασφάλισιν της τάξεως, αντί μόνα των να διοργανώνουν… πρόγκαν. Αλλως τε, το νωπόν αποτέλεσμα του αγώνος Ελλάδος-Ρουμανίας, πρέπει να αποτρέψη πανηγυρισμούς».
Οι Ολυμπιακοί σίγουροι για την ανωτερότητα της ομάδας τους ξεκίνησαν σε πομπή από τον Πειραιά για την Αθήνα. Μάλιστα έφεραν μαζί τους και δύο…φέρετρα για να βάλουν σ’ αυτά το… πτώμα του Παναθηναϊκού. Στην Αθήνα πάλι οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού ήθελαν να απαντήσουν στον Κοψίβα που δεν τους τίμησε με την πρόσκληση στην εθνική.
Η εφημερίδα «Βραδυνή» που συμπαθούσε τον Ολυμπιακό έδινε το στίγμα της αναμέτρησης ανήμερα του αγώνα:
«ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ! Δύο σύλλογοι, οι οποίοι είναι πάντοτε αντιμετώποι και πάντοτε αγωνίζονται με πείσμα διά την απόκτησιν της νίκης. Η ιστορία είναι παληά και επαναλαμβάνεται πάλι σήμερον εις το γήπεδον του Παναθηναϊκού. Τα προηγούμενα αποτελέσματα ήσαν πάντοτε σχεδόν, αμφίρροπα και όταν η νίκη έκλινε με το μέρος του ενός αυτός ήταν ο Ολυμπιακός».
Τα προεόρτια
Ο Αχιλλέας Μαμάκης ήταν ένας καταξιωμένος θεατρικός συντάκτης που έγραψε ιστορία και με το ρεπορτάζ του, αλλά και αργότερα με τις ραδιοφωνικές του εκπομπές. Παρ’ όλα αυτά κάλυψε για το «Έθνος» το ντέρμπι και μας δίνει με συναρπαστικό τρόπο τα.. προεόρτια….
«Πήγατε χθες στο ματς Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού στο ποδοσφαιρικόν γήπεδον της λεωφόρου Αλεξάνδρας; Εάν όχι, χάσατε! Θα βλέπατε μια πρωτοφανώς μαινομένην ανθρωποθάλασσα, αλαλάζοντα και φρενιτιώντα πλήθη, διηρημένον και φανατισμένον κόσμον, έξαλλος από ενθουσιασμόν, λαϊκές μάζες, δεκάδες χιλιάδες πεισμωμένους και εμπαθείς θεατάς. Όλα αυτά συνηνωμένα σ’ ένα τεράστιον φαινόμενον ομαδικής… παραφροσύνης!
Τι ήταν εκείνο χθες;
Πειραιεύς και Αθήνα στο πόδι! Γενικός και πάνδημος συναγερμός! Από ενωρίς κόσμος, ντουνιάς, κοσμάκης, μεγάλοι, μικροί, πιτσιρίκιοι, άνδρες και γυναίκες, όλοι τραβούσαν προς τον τόπον της ποδοσφαιρικής συναντήσως μ’ εκδηλώσεις, πείσμα και φωνές.
– Πράσινο! Έλεγαν οι Αθηναίοι
– Κόκκινο! Φώναζαν οι Πειραιείς
Και τα δυο αυτά χρώματα – τα εμβλήματα των δύο Συλλόγων και των δύο πόλεων – επλημμύριζαν το παν. Τι θέλετε; Σημαίες, σημαιούλες, κονκάρδες, γραβάτες, μανδήλια, ομπρέλλες, καπελλα; Παντού υπήρχε κάτι, είτε το πράσινο, είτε το κόκκινο. Κυρίες «σικ», ντεμουαζέλες με αμφιέσεις «ντερνιέ κρι», κοσμικές σιλουέττες προσήλθον στο τερραίν άλλες μ’ ολοκόκκινες κι άλλες μ’ ολοπράσινες τουαλέττες και ομοιόχρωμες ομπρέλλες. Ποτέ μου άλλοτε δεν ξανασυνάντησα ένα τέτοιο ομαδικό παραλήρημα φανατισμού. Είδα με τα μάτια μου – πιστεύσατέ το! – Περαιώτες, που ήσαν πριν τον αγώνα οι πλέον ζωηροί, ενθουσιώδεις και φανατισμένοι, ν’ ανεβαίνουν με τα όδια την ατελείωτηοδόν Ιπποκράτους – διατί νομίζετε;- διότι τα τραμ της «Πάουερ» είναι βαμμένα… πράσινα!
Απίστευτο, αλλ’ αληθινό.
***
Δεν ήταν δε αστείο πράγμα η πεζοπορία χθες το μεσημεράκι. Ο ήλιος έλυωνε τα πάντα. Καυστικώτατες οι ακτίνες του είχαν μεταβάλη όλα σε φλογερό καμίνι. Κι όμως ενώ το ματς είχε προδιορισθή δια τας 4.30, από τη μία ήρχισαν να καταπλέουν κάθιδροι – αληθινά μουσκεμένοι και πλημμυρισμένοι στον ιδρώτα – κατά δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες οι θεαταί. Ροκάνες και σφυρίκτρες, κουδούνια και τενεκέδες, τύμπανα και καραμούζες, ανακατεμένα με φωνές και εμπαθείς εκδηλώσεις από την ανάμικτη κόκκινη και πράσινη ανθρωποθάλασσα επί ώρες ολόκληρες δονούσαν την πύρινη ατμόσφαιρα και ανετάραζαν όλη την περιοχή Έλυωναν από την ζέστη, αλλά εκεί, κανένας δεν έφευγε, κανένας δεν το κουνούσε από την θέσι το, ούτε ένας δεν επήγαινε να ζητήση έστω και στις γωνίες λίγη σκι! Μόνο ταχύτατα και πολύ πριν αρχίση το παιχνίδι αδειάσθησαν αναπνευστί χιλιάδες μπουκάλια λεμονάδες από τους απείρους διψασμένους λάρυγγας.»
Κυριακή 1η Ιουνίου 1930
Λεωφόρος: Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 8-2
Διαιτητής: Μπαρλασίνα (Ιταλία)
Σκόρερ: 10ο (σ), 30ο Δ.Συμεωνίδης, 20ο, 25ο Αγ.Μεσσάρης, 52ο, 81ο Δ.Πιερράκος, 72ο (αυτογκόλ) Κουράντης, 76ο Μηγιάκης – 55ο , 59ο Γ.Ανδριανόπουλος
Παναθηναϊκός: Αργυράκης – Μ. Βασιλείου, Σ. Πιερράκος – Ανδρίτσος, Κ. Μπαλτάσης, Υποφάντης – Μηγιάκης, Αγγ. Μεσσάρης, Δ. Συμεωνίδης, Δ. Μπαλτάσης, Δ. Πιερράκος.
Ολυμπιακός: Γραμματικόπουλος – Κουράντης, Σοφράς – Βιολέτης, Πανόπουλος, Μ. Λεκκός – Κ. Τερζάκης, Ντ.Ανδριανόπουλος, Γ. Ανδριανόπουλος, Β. Ανδριανόπουλος, Λ. Ανδρανόπουλος
Για τη συνέχεια πατήστε εδώ
Retrosport 