Ο άνθρωπος με δύο πατρίδες. Γιουγκοσλάβος, αλλά Κροάτης. Βρέθηκε στη δίνη του εμφυλίου πολέμου που συγκλόνισε τη πατρίδα του και προτίμησε τη σιγουριά της Ιταλίας και της Μίλαν όπου γεύτηκε πολλούς τίτλους και την διεθνή αναγνώριση.
Στη πατρίδα του έγινε ήρωας προτού αρχίσει τους αγώνες του στην εθνική ομάδα. Τον Μάιο του 1990 στο ματς που άναψε τη σπίθα του εμφυλίου πολέμου με αντιπάλους τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ, την ομάδα του και τον Ερυθρό Αστέρα χτύπησε ένα αστυνομικό που είχε πιάσει ένα Κροάτη οπαδό.
Το 1991 πήγε στη Μίλαν κι επειδή οι Μιλανέζοι δεν είχαν κενή θέση ξένου τον δάνεισαν στη Μπάρι.
Με τη Μίλαν γεύτηκε τα πάντα. Αποκορύφωμα ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1994 στο Ολυμπιακό Στάδιο στο περίφημο πια 4-0 επί της Μπαρτσελόνα.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, ως αρχηγός της εθνικής Κροατίας, γεύτηκε ένα ανέλπιστο θρίαμβο με την 3η θέση που κατέκτησε η Κροατία στο Μουντιάλ.
Επιτελικός μέσος με άψογο στιλ
Ομάδες
1985-91: Ντιναμό Ζάγκρεμπ
1991-01: Μίλαν
1991-92: (δανεικός) Μπάρι
2001: (δανεικός) Θέλτα
| Σεζόν | Ομάδα | Πρωτά | θλημα | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Συμ. | Γκολ | ||||
| 1985-86 | Ντιναμό Ζάγκρεμπ | 2 | – | ||
| 1986-87 | 28 | 8 | |||
| 1987-88 | 30 | 13 | |||
| 1988-89 | – | – | |||
| 1989-90 | 23 | 9 | |||
| 1990-91 | 26 | 15 | |||
| 1991-92 | – | – | |||
| 1991-92 | Μπάρι | 17 | 2 | ||
| 1992-93 | Μίλαν | 13 | – | ||
| 1993-94 | 20 | 4 | |||
| 1994-95 | 21 | 1 | |||
| 1995-96 | 13 | 3 | |||
| 1996-97 | 28 | 1 | |||
| 1997-98 | 23 | 2 | |||
| 1998-99 | 27 | 2 | |||
| 1999-00 | 17 | 6 | |||
| 2000-01 | 16 | 2 | |||
| 2001-02 | Θέλτα Βίγκο | 4 | – | ||
| 16 | 4 | ||||
| ΓΙΟΥΚΟΣΛΑΒΙΑ | 109 | 45 | |||
| ΙΤΑΛΙΑ | 195 | 23 | |||
| ΙΣΠΑΝΙΑ | 4 | – | |||
| ΣΥΝΟΛΟ | 308 | 68 |
Τίτλοι
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα νέων: 1 (1987) με τη Γιουγκοσλαβία
Κύπελλο Πρωταθλητριών: 1 (1994)
Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ: 1 (1994)
Ιταλικό Πρωτάθλημα: 4 (1993.94, 96,99)
Ιταλικό Σούπερ Καπ: 3 (1992,93,94)
Συμμετοχές στην εθνική Γιουγκοσλαβίας: 7
Γκολ με την εθνική Γιουγκοσλαβίας: 1
Πρώτο ματς: 27 Απριλίου 1988 με Έϊρε 0-2 στο Δουβλίνο
Τελευταίο ματς: 16 Μαΐου με Φερόες 7-0 στο Βελιγράδι
Συμμετοχές με την εθνική Κροατίας: 51
Γκολ με την εθνική Κροατίας: 12
Πρώτο ματς: 22 Δεκεμβρίου 1990 με Ρουμανία 2-0 στη Ριέκα
Τελευταίο ματς: 13 Νοεμβρίου 1999 με Γαλλία 0-3 στο Παρίσι
Συμμετοχές σε Μουντιάλ
1998 (3η): 6 αγώνες
Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο σπούδασε αθλητική δημοσιογραφία. Σχολιάζει ποδοσφαιρικούς αγώνες στο Κροατικό RTL, στο SKY Italia και γράφει στη «La Gazzetta dello Sport».
Retrosport 
2 σκέψεις σχετικά με το “Ζβόνιμιρ Μπόμπαν: Το σύμβολο των Κροατών”