Το «χαρακίρι» του Ιάπωνα Μαραθωνοδρόμου!

Η ζωή του ήταν Μαραθώνιος. Ο ίδιος όμως θέλησε να την κάνει… σπριντ. Ο Κοκίτσι Τσουρουμπάγια ήταν ο μοναδικός αθλητής στίβου που κέρδισε μετάλλιο στη διοργάνωση του 1964. Ήταν 3^ος στον Μαραθώνιο του Τόκιο με 2:16.22.8.

Εκείνο το πρωινό της 8^ης Ιανουαρίου 1968, έντρομοι οι συνάδελφοί του στον Αυτοκρατορικό στρατό αντίκρισαν το πτώμα του. Είχε κόψει την καρωτίδα του με ξυράφι Δίπλα μια λυρική επιστολή με παραλήπτες τον αυτοκράτορα, αλλά και τους δικούς του. Κατέληγε με τη φράση: «Είμαι πολύ κουρασμένος για να τρέξω πια». Στα 28 του χρόνια είχε βάλει ο ίδιος τη γραμμή του τερματισμού. Μόνο που αντί να κόψει το νήμα του έκοψε αυτό της ίδιας του της ζωής!

Τι τον οδήγησε μέχρι εκεί; Ο Τσουρουμπάγια είχε ένα χρόνιο πρόβλημα οσφυαλγίας. Οι πόνοι στη μέση ήταν έντονοι και τον ταλαιπωρούσαν από νέο. Μπήκε στον Αυτοκρατορικό Στρατό, έγινε υπολοχαγός και παράλληλα προετοιμαζόταν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη πατρίδα του. Στον ελεύθερο χρόνο του παρακολουθούσε μαθήματα οικονομικών επιστημών

Μετά το χάλκινο μετάλλιο στο Τόκιο οι πόνοι έγιναν πιο έντονοι. Παράλληλα στο Στρατό, την Πολιτοφυλακή όπως την έλεγαν, αφού τυπικά η Ιαπωνία δεν είχε δικαίωμα να διατηρεί στρατό, του… ψαλίδισαν τα προνόμια. Θέλησε να παντρευτεί κι έπρεπε να πάρει άδεια για να εγκριθεί η σύζυγός του από τους ανωτέρους του. Αυτό ίσχυε και στην Ελλάδα πριν μερικές δεκαετίες. Παράλληλα υποχρεώθηκε να κάνει εγχείρηση στη μέση που δεν έφερε εντυπωσιακά αποτελέσματα. Η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Μεξικό σε λίγους γινόταν όλο και πιο δύσκολη. Τα προβλήματα έγιναν… βουνό που οδήγησαν γεννημένο στις 13 Μαΐου 1940 αθλητή να βάλει τέλος στη ζωή του!

Το τελευταίο του γράμμα

Η αυτοκτονία του υποχρέωσε την Ιαπωνική Ολυμπιακή Επιτροπή να προσλάβει ειδικούς που παρακολουθούσαν και τη ψυχική υγεία των αθλητών της. Στην Ιαπωνική λαϊκή παράδοση ο  Κοκίτσι Τσουρουμπάγια έγινε ήρωας. Άλλωστε στην χώρα αυτή το «χαρακίρι» και οι «καμικάζι» αποτελούν μέρος, όχι της κουλτούρας, αλλά του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνονται τα πράγματα!